Kruis eruit
Jap was 10 jaar toen hij zijn eerste luchtbuks kocht. Hij kocht de buks bij de Goffau op de Voorstraat. We kochten daar meer spullen zoals knikkers en voetballen. We voetbalden veel bij Tendemeule dus ging er nogal eens eentje naar de Filistijnen. Met z’n allen lappen voor een nieuwe bal van 2 gulden en we konden weer een poosje vooruit. De Goffau was één van onze favoriete winkels. Anneke van Gal was er ook ééntje, net als Sandee voor de hengelspullen. Allen hadden een winkeltje aan de Voorstraat. Voor snoep gingen we naar Lauwerine op de Molendijk(vooral eetbaar papier) of Krees en Piet Gunter in de Tienhoven voor bakkesvol, spekken, jojo’s, brede klissie en negerzoenen. Heel af en toe ook een flesje champagnepils. De smaak hiervan is het best te vergelijken tussen cola en ijsthee. ’t Schuimde ook zo lekker. Voor een eindje touw, om paardjerijden te spelen, moesten we bij Jilles van ‘t Hof zijn. Verkocht volgens mij o.a. waspoeder.
“Doe er ook maar 1 doosje bukskogeltjes bij en wat schietschijfjes” zei Jap tegen de Goffau. Trots als een pauw met zijn 4,5 mm luchtbuks naar huis en op alles uit proberen. Niet alleen op de schietkaartjes uiteraard! Menige mus en andere zangvogeltjes hebben daarna het loodje! gelegd.
Eén keer, het had stevig gevroren, liep hij in de buurt van Koosje van Kokje toen hij verderop achter de Tienhoven de was van o.a. snorretje (Jewannes den Engelsman van Arjoan) zag hangen. Tussen die was hing een lange witte onderbroek zo stijf als een plank door de vorst. Jap nam zijn positie in en na een kogeltje of veertig had hij genoeglijk zijn doel bereikt.

Eens wat anders: stijf van de kou!
Hij bleef namelijk net zo lang schieten op het kruis van die onderbroek tot dat het kruis er helemaal uitgeschoten was! Er zaten wel wat schoten iets naast het kruis zodat de wasvrouw kon zien dat erop geschoten was. En wie zou dit anders gedaan kunnen hebben dan Japie. Hij werd dan ook uitgemaakt voor vuule smeerlap en rot schoft tegelijk.
Gelukkig zijn er verder geen ongelukken met de buks gebeurt, wat Wim van Môôre(van Jap van de waterhoen dus) niet kan zeggen. Die had eens de pech dat hij, toen hij zijn buks ook eens samen met Kees Stols aan het uitproberen was, de buks op een gegeven moment zo raar vast hield dat hij pardoes door zijn piemeltje schoot.
Even terugkomend op Krees. Als Jap en ik door de Tienhoven en Julianastraat naar school liepen, hadden we een periode dat we 's maandagsochtends even bij Krees (Tienhoven 26) aanwipten en kregen dan wat spekkosten mee. Ze aten wekelijks spek maar de spekkosten sneden ze eraf en bewaarden ze in een stukje krant voor Jap en ik. Onderweg sabbelden we die dan op.
